(I) Komutan - Hey, durun bakalım! Gelin - Buyur kumandan. Komutan - Ne yapıyorsunuz burada? Gelin - Cepheye... Türk ordusuna cephane taşıyoruz. Komutan - Allah emeğinizi zayi etmesin bacım, sizin hakkınızı bu millet nasıl öder? Gelin - Şu düşmanı yurdumuzdan bir atalım da kumandan, boş ver sen bizim hakkımızı! (Tiyatro) (II) İçimiz çirkinse sırmalar giysek süslenemeyiz. Kabalığa, budalalığa gönül vermişsek insan erdemlerine ulaşamayız. Kişi ancak kalbiyle güzel olabilir. İçindeki zenginliklerle insanların kalplerini kazanabilir. (Haber yazısı) (III) Bir varmış, bir yokmuş. Bir zamanlar çocukların, içinde neşeyle oynadıkları bir bahçe varmış. Bu bahçe yıllardır ortalarda görünmeyen bir deve aitmiş. Günlerden bir gün dev geri gelmiş. Bahçesinde oynayan çocukları görünce onlara Burası benim bahçem, çabuk buradan uzaklaşın." demiş. (Masal) (IV) Keçinin biri bir gün sürüsünü bir yana bırakmış, bir başına otlaya otlaya çekip gitmiş. Hain kurt, kaçırır mı; hemen görmüş keçiciği. "Hah, işte ağzıma layık bir lokma, yaşasın!" demiş. Keçicik bakmış ki kurtuluş yok, "Eh, ne yapalım? Madem ölüm kapıya geldi, bari önce biraz kaval çal ki neşeleneyim." demiş. (Fabl) Yukarıdaki metinlerden hangisi yay ayraç içinde verilen türde yazılmamıştır?
I
II
III
IV