Necdet tramvayların birinde şöyle bir faciaya şahit oldu: gazi bir Türk askeri, kendisine sığınacak bir köşe bulmak için kalabalığın içinde bin zahmetle sürünerek tramvayın ön sahanlığına geçmeye çalışıyor. Tam bu sırada, bir durakta, o taraftan içeriye doğru bir kız girdi; yanında bir İngiliz zabiti vardı. Oturmak için yer aradılar. İngiliz zabiti kırbacının ucuyla önden üçüncü sırada oturan iki kişiye kalkmalarını işaret etti. Kız, gülerek açılan yere doğru yürürken kısık bir feryat koptu. Bu yerde sürünen zavallı kötürüm askerin sesiydi. Kız iskarpinlerinin sivri topuklarıyla bunun tek dayanağı olan ellerinden birine basmıştı. Lakin utanmaz kız bu hareketinden hiç sıkılmadı... Necdet, bu sahnenin mazlum ve zalim aktörleri yanında daha fazla kalmamak için kendisini tramvaydan aşağı attı. Yalnız iki adımda durup kendi kendine Bu facia ne vakit bitecek, ne vakit, ne vakit?" diyordu." Bu parçadan hareketle Sodom ve Gomore romanı ile ilgili aşağıdaki yargılardan hangisi söylenemez?
İngilizlerin işgal altındaki İstanbul'da Türkleri ezdiği ve yabancılaştırmaya çalıştığı izlenimi vardır.
Yazar yaşadığı tarihsel dönemi kuvvetli bir gözlem gücüyle anlatmaktadır.
Toplumsal anlamda yozlaşmış alafrangalığa özenen bir zümrenin yaşantısı anlatılmaktadır.
Dilde yabancılaşma konusu eserin en büyük sorunlarından biridir.
İstanbul halkının işgale karşı tutumu hakkında fikir vermektedir