Bu şeb de cuşiş-i yâdınla ağladım durdum Gel ey kerime-i tarih olan güzel yurdum (Bu gece de seni anmanın coşkunluğu ile ağladım durdum. Ey tarihin kızı olan güzel yurdum, gel!) Ufuklarım nazarımdan nihan olup gideli, Bu hâkdân-ı fenanın karardı her şekli. (Ufukların gözümden gizlenip gideli, gözüme görünmez olalı bu ölümlü dünyanın her şekli karardı.) Gözümde kalmadı yer, gök; batar, çıkar, giderim... Zemine münkesirim, âsmana muğberrim. (Gözümde yer gök kalmadı; batar çıkar giderim. Yere kırgınım, göğe dargınım.) Gelir bu cevv-i kebûdun serairinde güler, Çocukluğumdaki rüyaya benzeyen gözler. (Çocukluğumdaki rüyaya benzeyen gözler bu mavi boşluğun içinde gizlenerek güler.) Ne rüzgârında şemîm-i cibalimizdir esen, Ne dalgalarda haber var bizim sevahilden. (Ne rüzgârında esen, dağlarımızın kokusudur ne dalgalarda bizim kıyılardan haber var.) Bu dizelerde şair aşağıdakilerin hangisine hitap etmektedir?
Tarihe
Vatana
Kadere
Tabiata
Sevgiliye