Karaosmanoğlu, eserlerini realist bir yöntemle yazmakla birlikte eserlerinde kendi kişiliğini pek gizlememiş hatta Tanzimat romancılarında olduğu gibi, kimi zaman doğrudan doğruya okuyucuya seslenmiştir. Aşağıdakilerden hangisi bu açıklamayı örneklemektedir?
Araba bir taşa çarpmış gibi sarsılarak durdu. Mehmet Ali bana hiçbir söz söylemeden aşağı atladı. Karanlık içinde kaybolup gitti.
Zavallı Murat Bey bunlardan biridir. Ona zavallı diyoruz çünkü Selam Hanım, bu adama ve ailesine acıdığı kadar hiç kimseye acımıyordu.
Memleketin senin gibi usta askere ihtiyacı var. Bugün gidip cephede vuruşmazsan yarın burada, kapının önünde vuruşmaya mecbur kalırsın.
Yürüyorum, yürüyorum. Böyle saatlerce, günlerce, aylarca hiç durmaksızın yürümek istiyorum. Biliyorum ki bu çorak toprak dalgalarının sonu yoktur.
Her şeyi bu kadar ciddiye almak, her şeye bu kadar öfkelenmek neden? Kaç gün yüreğimde bu olayın azabını taşıdım. Salih Ağa'nın kendisinden bizzat af dilemek istedim.