- - - - Meğer ne kadar doğru bir sözmüş bu. Gerçi ihtiyar insan, hayatının o uzak devirlerine hayaliyle dönüyor fakat geçmişteki heyecanlarını, sevinç ve acılarını, bugünkü olayların uyandırdığı duygularmış gibi bütün canlılığını ve sıcaklığını tekrar hissederek yaşıyor. Sanki elli altmış yıl ötelerde kalan çocuk, koşa koşa, atlaya atlaya bugüne geliyor; yıpranmış ve aşınmış kalıbının içine giriyor ve burada eski, gevrek sesiyle gülüp ağlamaya başlıyor. Bu parçada boş bırakılan yere aşağıdakilerden hangisi getirilirse anıların etkisinin hayat boyunca devam ettiği düşüncesi vurgulanmış olur?
İnsan yaşlandıkça çocukluğunu yeniden yaşamaya başlar, derler.
İnsanları acı hatıralar kadar, hiçbir şey birbirine bağlamaz, derler.
Hatıra yazmak, ölümün elinden bir şey kurtarmaktır, derler.
Her insanın alınyazısı çocukluğunda yazılmıştır, derler.
Öyle anılar vardır ki anlatırken güzelliği gider derler.