İslami dönem Türk edebiyatında söylev; dinî ve askerî çeşitlerinin dışında çok fazla gelişmemiştir. Padişahların, sadrazamların, komutanların özellikle savaş meydanlarında yaptıkları konuşmalar bu dönemin askerî söylevlerine örnek gösterilebilir. Sultan Alparslan, I. Murat, Fatih Sultan Mehmet, Kanuni Sultan Süleyman, Sadrazam İbrahim Paşa, III. Selim'in bu tür söylevlerinden bazıları dönemin tarihçileri tarafından kayıt altına alınmıştır. Camilerde yapılan hutbe ve vaaz türündeki konuşmalar da dinî söylevlere örnek gösterilebilir. Bunların dışında tasavvuf ve tarikatların yaygınlaşmasıyla birlikte tekkelerde yapılan sohbetler de bu türün örnekleri sayılır. İlk büyük Türk mutasavvıflarından Ahmet Yesevi dinî söylev türünde en eski ve başarılı örnekleri vermiştir. Mevlâna'nın Konya'da yaptığı yedi vaazından meydana gelen Mecâlis-i Seb'a", Aziz Mahmut Hüdayi'nin "El-Mecâlisü'l-Va'ziyye" ve "Nesâih ve Mevâiz" adıyla derlenen vaazları bu dönemin önemli dinî söylevleridir. Bu parçada söylev ile ilgili aşağıdakilerden hangisine değinilmemiştir?
İslami Dönem'deki gelişimine
Değişiklik göstermesinin nedenlerine
Dinî söylev türünün en eski temsilcisine
İslami Dönem'de bu türde eser veren şahsiyetlere
Türe ait önemli eserlere