I.) Başını kaldırdı. Son vazifesini yapmış insanlara özgü bir gönül huzuru ile soluk dudaklarına parlaklık gelerek ellerini uzattı: Sizin için dua ettim, Cenab-ı Hak sizi mesut, benim kadar mesut etsin. Artık yoruldum, beni yatırınız." dedi. II.) Yegâne dost! O, beni bütün güzelliklerimle ve bütün çirkinliklerimle tanıyan, onları bilen ve her yönümle seven, severek affeden bir dosttur. Onun yanında ne meziyetlerimle mağrur ne olumsuz taraflarımla mahcubum. III.) Sessizliği seviyordu o. Sessizliği, yalnızlığı... Dalgasına taş atılmamalıydı. Seviyordu geceleri. Hele ayın güçlü ışıklarının, dünyayı gündüze çevirdiği geceleri... IV) Ve bu sağlam olmaktan ziyade hastaya benzeyen çocuk, kışın sulu ve buzlu rüzgârına rağmen sırtından ceketini çıkarmış, ayaklarının dibinde can çekişen o iri hayvanın geniş nefeslerle körüklenen karnının üstüne atmış idi. V) Kayalardan yükle inmek çok zordu. Kayalara varınca yüklerimizi sırtımızdan indiriyorduk. Babam ucuna ip geçirip yükü sarkıtıyordu. Ben de yükün altına geçiyor, takılan yerlerden kurtarıyordum. Yukarıdaki parçaların hangisinde "merhamet" teması işlenmiştir? span style= < "
I
II
III
IV
V